Od kilkudziesięciu lat bioinżynieria rozwija się siłą kolejnych odkryć. Bioinżynierzy próbują naśladować systemy biologiczne, kontrolować je i modyfikować, aby tworzyć nowoczesne rozwiązania czy produkty.
Jest sobie mała żabka Xenopus Laevis a po naszemu: „Platana szponiasta” a świat naukowy jest nią zainteresowany już od pewnego czasu, z powodu różnych jej właściwości.:
„.. Po odkryciu żab szponiastych okazało się, że samice są szczególnie wrażliwe na ludzki hormon – gonadotropinę kosmówkową. Z tego względu wykorzystywano je początkowo, zwłaszcza w USA, jako naturalny test ciążowy. Młodej samicy platany szponiastej wstrzykiwano odrobinę kobiecego moczu. Jeżeli kobieta była w ciąży, samica platany w ciągu doby (najczęściej po 8–10 godzinach) zaczynała produkcję własnych jajeczek. Metodę wyparło wejście do użycia testów ciążowych. ..” – wiki
Naukowcy wzięli komórki macierzyste żaby i wyhodowali biorobota, albo inaczej mówiąc formę syntetyczną, którą skonstruowali łącząc tkanki skóry i mięśnia sercowego Xenopus’a. Następnie zaprogramowali i „nauczyli” te formy się rozmnażać.
To, co powstało na pewno jest interesujące, ponieważ nie jest to ani roślinna ani zwierzęca forma rozmnażania. Stworzyli żywą tkankę, napędzaną mięśniami serca o szkielecie z tkanek skórnych, która co prawda krótko żyje, ale może się już klonować i częściowo regenerować. Jej wielkość to mniej niż 1 mm. Okres życia to niecałe siedem dni. Główne wyliczenia w procesie tworzenia opracowała maszyna typu Deep Green, jako narzędzie Information Processing Technology Office of the Defense Advanced Research Projects Agency. (DARPA)
Pominę wszelkie nauki biogenetyczne, wiedzę, doświadczenia, etykę czy intencje autorów takich prac jak Ksenoboty, bo tak nazywają się, opisane wyżej mikro syntetyczne organizmy. Dla mnie interesujący jest tylko jeden wątek. Wątek powielania, samo kopiowania, klonowania. Ten proces jest jednam z ważniejszych procesów w świecie cyfrowym i jest to proces mocno obciążający maszynę. Kopiowanie plików, przeładowanie pamięci, obciążenie procesora i magistrali dyskowych. Proces samopowielania wykorzystywany jest od lat w wirusach komputerowych a proces zagarnięcia pamięci masowej, był w wielu zaimplementowany. O ile w przypadku komputera, można zająć każdy wolny obszar pamięci, co może doprowadzić do przeładowania i wstrzymania pracy systemu w nieokreślony sposób, o tyle ten sam proces przeprowadzony w ludzkim ciele, doprowadzi do zatkania się wszelakich przestrzeni, żył, kanalików a być może nawet doprowadzi do naruszenia tkanek i śmierci organizmu. Kasowanie w komputerze to operacja logiczna. Dezintegracja martwej tkanki w organizmie lub jej usunięcie, to już proces fizyczno – chemiczny.
Implementacja programu samopowielania w organizmach syntetycznych , nie jest dobrym pomysłem! Czy nie taki problem pojawił się ostatnio w kontekście replikacji białka kolca?
Więcej na temat Ksenobotów, ich zastosowania i intencji, jakimi kierują się twórcy, znajdziesz w linkach:
- Wikipedia,
- Stworzone przez naukowców „żywe roboty” nauczyły się rozmnażać
- DARPA’s Commander’s Aid: From OODA to Deep Green – krótki cytat z linka – „..
Według DARPA, Deep Green będzie:
„…wspierał dowodzenie bitwą i wizualizację dowódcy poprzez stworzenie technologii, które ułatwią dowódcy wyartykułowanie opcji do rozważenia i przewidywanie możliwych przyszłości, które wynikają z tych opcji. Ta proaktywna analiza pomoże przewidzieć, które z możliwych przyszłości stają się coraz bardziej prawdopodobne – jeszcze zanim do nich dojdzie. Mając takie informacje, dowódca może podejmować lepsze decyzje i skupić wysiłki planistyczne (generowanie przyszłych oddziałów i kontynuacji) tam, gdzie mogą być one najbardziej użyteczne. ..”
- Ksenobot, czyli robot z komórek macierzystych
- Ksenobot – co to takiego?
- Nowa wersja „żywego robota”. Naukowcy opracowali ulepszone ksenoboty
- Żywe roboty to już rzeczywistość. Poznaj Xenoboty
- Zwierzę czy maszyna – czym są ksenoboty i co potrafią?
Źródło zdjęcia: wikipedia